Już niedługo Bydgoszcz po raz kolejny na tydzień stanie się centrum światowej kinematografii. To wszystko oczywiście za sprawą wielkiego święta sztuki operatorskiej – Camerimage. Jak co roku jednym z głównych punktów wydarzenia będzie przegląd filmów dokumentalnych, a w tym konkurs Pełnometrażowych Filmów Dokumentalnych, który organizowany jest pod hasłem „Obraz Świata – Świat w Obrazach”.

Celem konkursu jest docenienie filmu dokumentalnego, jako twórczej interpretacji rzeczywistości. Kładąc szczególny nacisk na wizualną i estetyczną stronę dzieła, jury ocenia najlepsze osiągnięcia w sztuce obrazu filmowego, przyznając nagrody najlepszym autorom zdjęć filmów dokumentalnych zakwalifikowanych do konkursu.

W tym roku do konkursu zakwalifikowały się następne produkcje:

Bezsenność w Nowym Jorku – reż. Christian Frei, zdj. Peter Indergand

Szwajcarski reżyser przyjeżdża do Nowego Jorku i ogłasza, że szuka osób, które zostały ostatnio… porzucone. W mieście, gdzie psychoanaliza jest drugą religią, a ludzie uwielbiają mówić o sobie, nie musi długo czekać na bohaterów. W tle łamiących serce historii ich wcale nie cichy świadek – Nowy Jork. Poezja metra i ikonicznej architektury, orgia świateł Manhattanu, jogging w Central Parku, czerwone cegły i schody przeciwpożarowe Brooklynu, weekendowe wyprawy wzdłuż rzeki Hudson, wesołe miasteczka Coney Island, eleganckie bary SoHo i hipsterskie kooperatywy Williamsburga. Poruszający się wśród nich bohaterowie to postaci, w których miesza się ekstrawertyzm Woody’ego Allena, ciepła nostalgia Paula Austera i samotność Edwarda Hoppera.

Coast of Death – reż. Lois Patiño, zdj. Lois Patiño

Costa da Morte, czyli Wybrzeże Śmierci, to region w Galicji (Hiszpania). W czasach Imperium Romanum obszar ten uważano za koniec świata. Mrożąca krew w żyłach nazwa nawiązuje do niezliczonych okrętów, które w przeszłości rozbijały się o to skaliste, zasnute mgłami i targane sztormami wybrzeże. Przemierzając tę krainę, przyglądamy się jej mieszkańcom – rybakom, poławiaczom małży, drwalom... Widzimy, jak tradycyjni rzemieślnicy starają się zarówno zachować bliską relację z bezkresem tego obszaru, jak i go okiełznać. Wiatr, skały, morze i ogień – oto bohaterowie filmu, którzy pozwalają nam poznać tajemnicę tej krainy; spojrzeć na jej nierozerwalny związek z człowiekiem, jego historią i legendami.

Gabor – reż. Sebastián Alfie, zdj. Angel Amorós, Gabor Bene

Sebas dostaje zlecenie na realizację dokumentu promującego Ulls del Mon, organizację pozarządową z El Alto w Boliwii, przeciwdziałającą utracie wzroku. Postanawia skontaktować się z Gaborem, niewidomym węgierskim operatorem filmowym, o którym niedawno usłyszał. Gabor mieszka na stałe w Hiszpanii, od ośmiu lat, czyli od kiedy stracił wzrok, nie pracuje w swoim zawodzie. Utrzymuje się z wypożyczania sprzętu filmowego. Początkowo niechętnie odnosi się do propozycji współpracy. Od lat nie był na planie filmowym i chociaż marzy, by jeszcze raz stanąć za kamerą, obawia się, że nie podoła wyzwaniu. Film dokumentalny Sebastiána Alfiego to „making of” projektu Sebasa i Gabora.

God The Father... – reż. Simon Fellows, zdj. Vilmos Zsigmond

Michael Franzese, syn Johna „Sonny’ego” Franzese, wiceszef kolumbijskiej mafii, mówi o swojej przemianie duchowej.

Krew – reż. Alina Rudnitskaya, zdj. Yura Gautsel, Sergei Maksimov

Mobilne centrum krwiodawstwa krąży po niewielkich miejscowościach jak, nie przymierzając, obwoźny cyrk. Rosja nie ma problemu ze znalezieniem dawców – starzy, młodzi, bezrobotni i emeryci zgodnie ustawiają się w kolejce i czekają, aż zajmą się nimi gderliwe, lecz poczciwe pielęgniarki. Za pół litra krwi państwo płaci im 850 rubli, czyli nieco ponad 70 złotych. Dla wielu z nich to jedyny dochód. Film ukazuje puls życia, który można przyrównać do krwi krążącej w ciele. Chirurdzy ratują ludzkie życie, a biedacy upuszczają sobie krwi – uderzająca metafora społeczeństwa jako całości.

The Last Great Climb – reż. Alastair Lee, zdj. Alastair Lee

Film opowiada o największym marzeniu alpinisty – zdobyciu jednego z najtrudniejszych szczytów (Ulvetanna Peak na Antarktydzie, 2931 m). W opowieść wplecione są fakty dotyczące fascynującej góry, odkrytej dopiero w 1994 roku. Tłem dla historii są czasy współczesne, w których niewiele wysokich pasm pozostało nietkniętych ludzką stopą. Kamera Alastaira Lee chwyta każdą chwilę zuchwałej podróży, a widz coraz lepiej poznaje śmiałych i zabawnych członków zespołu. Na początku wyprawy pogoda jest zaskakująco dobra, ale w końcu ciężkie warunki zaczynają dawać w kość ekipie. Aby ukończyć wspinaczkę, będą musieli dać z siebie wszystko. Film zawiera wywiady z sir Chrisem Boningtonem, Dougiem Scottem, Conradem Ankerem oraz norweskimi alpinistami: Ivarem Tolleffsenem i Robertem Caspersenem, którzy jako pierwsi zbadali ten obszar w 1994 roku.

Monte Adentro – reż. Nicolás Macario Alonso, zdj. Mauricio Vidal

Dwaj bracia z kolumbijskiego rodu poganiaczy mułów wiodą całkiem odmienne życie: jeden z nich wyjechał do miasta, aby opiekować się chorą matką, zaś drugi pozostał w domu, by prowadzić rodzinny interes. Wspólnie wybierają się na ostatnią wyprawę, do złudzenia przypominającą Fitzcarraldo. Film na wskroś przeniknięty pięknem krajobrazów i energią pracy.

Pożegnanie z Hollywoodem – reż. Henry Corra, Regina Nicholson, zdj. Henry Corra, Regina Nicholson

Siedemnastoletnia Regina Diane Nicholson kołysze się między niebem a ziemią na wysokim nadmorskim klifie. Reggie to chłopczyca, która walczy z rakiem i z rodzicami, marząc o nakręceniu filmu. Imponuje silną osobowością, dojrzałością, mądrością, empatią, a także makabrycznym poczuciem humoru. Wraz z reżyserem Henrym Corrą tworzy obraz samej siebie i swojej choroby. Początkowo skupiony na portretowaniu Reggie, film przeradza się w zapis konfliktu nastolatki z rodzicami, który narasta, w miarę jak Reggie zaprzyjaźnia się z reżyserem. Kiedy Reggie kończy 18 lat i może sama o sobie decydować, sytuacja robi się coraz bardziej napięta. Poetycka baśń o miłości i śmierci, uporze i rezygnacji każe nam zastanowić się nad naszym własnymi związkami z rodziną i ze Stwórcą.

Sepideh marzy o gwiazdach – reż. Berit Madsen, zdj. Mohammad Reza Jahan Panah

Młoda Iranka Sepideh Hooshyar marzy tylko o jednym: chce zostać astronautką. Obserwacje nocnego nieba konfrontuje z wiedzą nabytą na lekcjach astronomii. Z nadzieją ogląda nagrania pierwszej kosmicznej turystki Anousheh Ansari, upewniając się, że jej pragnienia mogą się spełnić. Gdy sześć lat temu zmarł jej ojciec, poczuła, że obserwując niebo w pewnym sensie zbliża się do niego. Nie wszyscy rozumieją jednak jej emocje i akceptują entuzjazm. Nie chodzi tylko o to, że w Iranie astronomia to dziedzina zarezerwowana dla mężczyzn. Studia są bardzo kosztowne, a rodzina Sepideh nie należy do najzamożniejszych. Matka martwi się o losy wyemancypowanej dziewczyny i bezskutecznie próbuje namówić ją na inny model życia.

Trzy kobiety – reż. Anna Jadowska, zdj. Małgorzata Szyłak

Trzy bohaterki: nastoletnia Agnieszka, Małgosia – dwudziestoletnia mama dwójki dzieci i pani Basia – osiemdziesięciolatka mieszkająca z sześćdziesięcioletnim synem. Łączy je szczególne miejsce – centrum Łodzi, które w powszechnej opinii stygmatyzuje swoich mieszkańców, pozbawiając ich możliwości rozwoju. Losy kobiet łączą się w jedną historię.

Unforgiven: Rwanda – reż. Lukas Augustin, zdj. Lukas Augustin, Niklas Schenck, Daniel Swintoni

Jak powinna wyglądać rozmowa przy stole, kiedy na obiad przychodzi zabójca twojej rodziny? Unforgiven: Rwanda to analiza interakcji między zabójcami, gwałcicielami, rabusiami a ich ofiarami, a także mocy naprawczej sprawiedliwości, przebaczenia i pojednania dwadzieścia lat po ludobójstwie w Rwandzie.

Zielony książę – reż. Nadav Schirman, zdj. Giora Bejach, Raz Degan, Hans Fromm, Hans Funck

Thriller dokumentalny, który mógłby być fabułą, gdyby tylko ktoś miał wyobraźnię i odwagę, aby wymyślić taką historię. Palestyńczyk Mosab Hassan Yousef, syn lidera Hamasu, dorasta w nienawiści do Izraela. W wieku 17 lat zostaje aresztowany przy próbie szmuglowania broni. Jest przesłuchiwany przez służbę bezpieczeństwa Shin Bet, a następnie osadzony w więzieniu. Zszokowany terrorem, jaki Hamas prowadzi w więzieniu w stosunku do własnych rodaków, a jednocześnie eskalacją samobójczych ataków wobec ludności żydowskiej, Mosab zgadza się zostać izraelskim szpiegiem. Dla niego to największa hańba. Dla agenta Shin Beit, Gonena, nie ma większego sukcesu niż rekrutacja najstarszego syna założyciela Hamasu. Oparty na wspomnieniach Yousefa, zatytułowanych „Syn Hamasu”, Zielony książę jest bardziej opowieścią o odpowiedzialności i moralności niż filmem politycznym.

Przypominamy, że tegoroczna edycja Camerimage odbędzie się w dniach 15-22 listopada ponownie w Bydgoszczy. Więcej informacji na stronie: http://www.camerimage.pl/