Opanowałem do perfekcji
Zdolność mimikry
Marszczę czoło tak uczenie
że aż jestem starożytny
Jeszcze toga, broda
I mógłbym imitować filozofa
Cudacznie głupi
Ale mam mądre słowa
Umiem nimi zaszpachlować
Tam gdzie nie domagam
Mądrze gadam, wypisz wymaluj
- Wujek dobra rada
I tylko lustro rano szczerze dostaje zgagi
Wszystko mu się odbija
Kiedy widzi moje braki.

Nie jest tak, że pewne osoby zachowują się w taki sposób jak by zjadły wszystkie rozumy? Na wszystkie pytania znają odpowiedź. Więcej. Na wszystkie pytania tylko oni znają odpowiedź. Twoje zdanie jeśli wchodzi w kolizje z ich, uznaje się za błędne. Stwarzają wokół siebie pozory. Pozory tego, iż są niebywale mądrzy, inteligentni i znają się dosłownie na wszystkim. Czasem tylko i wyłącznie dużo mówią, jednak nic nie robią. Tacy wioskowi mędrcy, szarlatani i bajkopisarze. Byty idealne ale tylko i wyłącznie w swoich własnych oczach.

Stalowe spojrzenie
Intelekt ostry jak brzytwa
Bystrość wzroku
Rześkość w kroku
Milczenie, tajemnica
Ale kiedy się zapomnę
Widać jaka jest prawda
Wzrok tęskniący za rozumem
Twarz mądrością nie skalana
Takie mądre piszę teksty
Uczone rozprawki
Taki jestem przełożony
Z jednej do drugiej nogawki
Jeszcze nie dostałeś czkawki
Od tej paplaniny mojej
Ja absolwent oślej ławki
Zgłupiał od mądrości swojej.

W piosence poznajemy dalszą charakterystykę bytu niemal boskiego. Osoba uznaje się za kogoś o wiele lepszego od innych. Jednak w pewnych sytuacjach widać, iż pod maską pozorów, kryje się „wzrok tęskniący za rozumem”. Hipokrytes jest chyba częstym obrazkiem wśród polityków, którzy z chęcią wytykają innym błędy i mówią, że cos jest źle zrobione. Jednak sami nie są w stanie konstruktywnie przedstawić sowiej krytyki. Jednak nie tylko politycy tak mają.

Ty nie widzisz nic
Nie rozumiesz nic
Ja wiem lepiej
Kim powinieneś być
Ty nie widzisz nic
Nie rozumiesz nic
Ja wiem lepiej!
Ja najlepiej wiem
Co masz robić
Jak masz żyć
Ja najlepiej wiem
Co masz jeść
Kiedy pić
Ja najlepiej wiem
Na co ciebie stać
Hipokrytes wie
Czego masz się bać.

I chyba najbardziej wyrazisty fragment piosenki. W pewnym momencie życia napotykamy na osoby, które uważają, że wiedzą wszystko lepiej. Druga osoba wie lepiej, co dla nas jest dobre. Najchętniej decydowałaby za nas, bo tylko i wyłącznie ona w odpowiedni sposób pokieruje naszym życiem. Zna nas o wiele lepiej, niż my sami. Jest to bardzo ciekawe, czemu drugi człowiek jest w głębokim przekonaniu, że od nas samych wie lepiej czego potrzebujemy, co czujemy i czego się boimy.