Życie ciągle mnie zaskakuje… Wczoraj natrafiłem na informację dotyczącą pewnego wyroku, który to zapadł w jednym z amerykańskich stanów. Pani sędzia stwierdziła, że: „tylko idiota jeździ po chodniku, aby ominąć szkolny autobus” – trudno się z nią nie zgodzić. Najciekawsze jednak nastąpiło chwilę potem, kiedy to ta sama sędzina nałożyła na niechlubną bohaterkę nie tylko karę grzywny ale i nakazała przez dwa dni (po godzinie dziennie) przebywać w samochodzie w miejscu dokonania nierozsądnego czynu. Ba… ale to jeszcze nie wszystko;] nasza bohaterka została zmuszona do wywieszenia kartki, na której zamieszczone było przytoczone wcześniej stwierdzenie sędziny.

Znaleziony na wszechogarniającym i wszechobecnym Internecie – link  Tutaj

Mariusz Wach, jako czwarty Polak, mierzył się z niepokonanym Władimirem Kliczko. Oboje dysponują słusznymi wymiarami (Wach – 202 cm wzrostu i 113,8 kg, Kliczko – 198 cm wzrostu i 112 kg) i zapewne większość z nas nie chciałaby być obiektem testów ich możliwości fizycznych – no chyba, że jesteśmy masochistami…

„Neldë Cormar Eldaron Aranen nu vilya,Otso Heruin Naucoron ondeva mardentassen,Nertë Firimë Nérin yar i Nuron martyar,Minë i Mortë Herun mormahalmaryassëMornórëo Nóressë yassë i Fuini caitar.Minë Corma turië të ilyë, Minë Corma hirië të,Minë Corma hostië të ilyë ar mordossë nutië tëMornórëo Nóressë yassë i Fuini caitar.” – wersety rozpoczynające trylogię „Władcy Pierścieni” w oryginalnym (elfickim) języku.

Wygrana Baracka Obamy w wyborach prezydenckich w USA jest już historią. Jednak na dzień dzisiejszy chciałbym się przyjrzeć fenomenowi ogólnokrajowych sondaży wyborczych, które to stały się jednym z głównych oręży jakimi dysponują partie polityczne. Nie raz możemy usłyszeć, że sondaż poparcia dla partii X uległ wzrostowi lub spadł o Y %. Jednocześnie zainteresowane partie przedstawiają własne wyniki, z których wynika, że słupek poparcia nie tylko nie spadł ale nawet wzrósł – ciekawe rzeczy. Tak więc jaka jest faktyczna wartość prezentowanych sondaży?

Jak już wiadomo, nasz rodak w sobotę przegrał z Władimirem Kliczką w Hamburgu – no cóż zrobić… Jednakże jak się okazuje, Wach nie powiedział jeszcze ostatniego słowa. Istnieje możliwość zrealizowania starcia, w którym to Mariusz zmierzy się z Witalijem Kliczko. Póki, co walka ta stoi pod dużym znakiem zapytania – pod koniec grudnia Witalij ma ogłosić czy planuje kontynuować bokserską karierę, czy całkiem przechodzi do polityki – gdzie także przydaje się twarda pięść. Ewentualny pojedynek miałby szansę się odbyć za około półtora roku.

Witajcie! Po mojej nadzwyczajnie krótkiej lekturze jednego z popularnych portali, postanowiłem napisać ten krótki artykuł. Otóż w dziale kobiecym, napotkałem na wspaniały i porywający artykuł… zawierał on zdjęcia osób znanych, które albo wydmuchiwały nos przy użyciu chusteczek, albo w sposób ciśnieniowy – piłkarski. Oblicza tychże osobistości miały niesłychanie ucierpieć z powodu kataru – opublikowane zdjęcia zatytułowano jako „intymne” – no cóż… przy obecnej aurze, nasz naród staje się bardzo intymny i wcale się z tym nie kryje;] W tym miejscu powracamy do kwestii postrzegania celebrytów jako nad ludzi, którym obce są tak trywialne sprawy jak np. katar…

Po raz kolejny możemy podziwach łaskę i dobroduszność północno koreańskich przywódców. Otóż miłościwie panujący Kim Dzong Un postanowił wprowadzić do koreańskiego kalendarza nowe święto. Pewnie zastanawiacie się jakie to wydarzenie warte jest specjalnych obchodów. Złośliwi mogliby w tym miejscu myśleć - nie wiedzieć czemu - że jest to pewnie kolejna partyjna uroczystość – i tutaj błąd. Niczym nieskończona mądrość i dobroć przywódcy objawiła się w postaci uchwalenia Dnia Matki, który przypada na dzień dzisiejszy (17.11). Tak, tak w Korei doceniają trud kobiet – rodzicielek.

Tematem numer 1 dzisiejszego dnia jest niedoszły zamachowca (chciał wysadzić sejm) Brunon K. –uwielbiam te skracanie nazwisk… Pomijając całe zamieszanie oraz mnogość komentarzy chciałbym się skupić na samej osobie – zamachowcu.

Nie jednokrotnie przechodząc po centrum handlowym możemy zauważyć multum, kolorowych i kuszących ofert handlowych – w dzisiejszym świecie, gdzie się nie ruszymy jesteśmy bombardowani reklamami… W całym ogromie docierających do nas informacji, trudnym jest dokonanie odpowiedniego wyboru – czy ta a nie inna koszulka, bluza, spodnie… będą dobrym zakupem. Oczywiście właściciele sklepów wychodzą nam z pomocą – aczkolwiek czy zależy im na naszym dobrze? Jednym standardowym, setki razy słyszanym argumentem jest stwierdzenie, iż – to jest modne! Dlaczego mam kupić tą a nie inna bluzkę – bo jest modna. Nie wnikam w sens podążania za modą, która to kreowana jest przez wielkich sprzedawców/projektantów czy jakkolwiek ich jeszcze nazwiemy. Mądre głowy mówią, że to powinno się nosić z tym, a tamto jeszcze z czymś innym. Po kilku miesiącach wszystko znowu zostaje wywrócone, a osoby stosujące się do wcześniejszych rad nazywane są „zacofanymi” – jaki w tym sens? Jaki sens jest w wyrzucaniu dobrych, często nowych kilkumiesięcznych ubrań – bo już nie są modne?